Relaties bepalen ons handelen
In een samenwerking tussen collega’s of tussen partijen mag je ervan uitgaan dat iedereen van goede wil is om de samenwerking te doen slagen. Toch gebeurt het regelmatig dat de samenwerking niet zo succesvol verloopt. Collega’s houden zich niet aan afspraken of partijen stellen hun eigen belang boven het gezamenlijke doel. Hoe komt dit?
Organisatieadviseur Ina Ahuis schrijft in haar boek ‘Betekenisvolle werkrelaties’ (2019) dat mensen handelen vanuit relaties. Hoe wij ons tot de ander verhouden, kleurt ons beeld van de sociale context en bepaalt hoe wij ons in een situatie gedragen. Als de kwaliteit van een relatie minder goed is, gebruiken we allerlei beschermingsstrategieën om gezichtsverlies te voorkomen. Dat kan ertoe leiden dat een leidinggevende zegt transparantie heel belangrijk te vinden, maar toch niet transparant is in sommige situaties. Of dat een team wel het belang inziet van vernieuwing, maar toch niet echt tot vernieuwing komt. Hoe beter een werkrelatie is, hoe meer open en eerlijk we naar elkaar kunnen zijn en hoe meer we uiteindelijk zullen bereiken.
Open houding
Wanneer een samenwerking niet soepel verloopt, is het goed een stap terug te doen en te onderzoeken waar ons beeld van de relatie door gekleurd wordt en welke overtuigingen ons mogelijk in de weg staan. Door te blijven redeneren ‘Ik zie het goed en de ander ziet het fout’ of ‘We hebben het al zo vaak gezegd, maar zij houden zich toch niet aan de afspraken’ zal de relatie niet verbeteren. Maar als je eerlijk naar jezelf en de ander kijkt en vanuit een open houding en oprechte interesse het gesprek aangaat, biedt dat ruimte voor vruchtbare samenwerking, en uiteindelijk voor verandering, groei en innovatie.
Nurullah Gerdan, beleidsadviseur bij de gemeente Haarlemmermeer, ervaart ook in zijn werk dat je juist veel kunt bereiken als je open staat voor samenwerking met mensen die anders in elkaar zitten dan jijzelf. In de bundel ’17 verhalen over betekenisvol werk’ vertelt hij: