Er is steeds meer aandacht voor preventie, maar dit is vooral gericht op gezond eten en leven, geeft Patrick Banis aan in zijn column voor Binnenlands Bestuur. Voor de relatie tussen werk en gezondheid is in het debat over preventie veel minder aandacht. Ondertussen stuurt de overheid werkgevers met wetgeving wel steeds meer om te investeren in de gezondheid en duurzame inzetbaarheid van hun werknemers. Waar de focus eerst lag op herstel van werknemers bij ziekte, verschuift die steeds meer naar preventie. De gezondheid van werkenden wordt ‘steeds meer een gezamenlijke verantwoordelijkheid gemaakt van werkgevers en werknemers’. Dat is bijvoorbeeld te zien in het in 2019 gesloten Pensioenakkoord en in de Arbovisie 2040, die in het najaar van 2021 gereed moet zijn.

Kennis delen om uitval door ziekte te voorkomen

‘Kortom, als werkgever ontkom je er binnenkort niet meer aan om samen met je werknemers meer te doen aan het voorkomen van uitval door ziekte’, schrijft Banis. Maar hoe weet je welke preventiemaatregelen werken en welke niet? Vanuit verschillende arbeidsmarktinitiatieven en maatschappelijke initiatieven is hierover al kennis beschikbaar. Maar deze kennis wordt tot nu toe nog niet breed gedeeld. Banis pleit er dan ook voor de beschikbare kennis te bundelen en met elkaar te delen. ‘Zo kunnen werkgevers en werknemers voortbouwen op de kennis die er al is en van elkaar leren.’

Een goed preventiebeleid in het belang van iedereen

Door kennis te delen, komen we sneller tot een goed werkend preventiebeleid. En dat is in het belang van iedereen, betoogt Banis. Van werkgevers én van werknemers. ‘Werkgevers zullen minder te maken hebben met hoge verzuimkosten en werknemers kunnen langer gezond doorwerken. Goede afspraken over preventie in cao’s komen bovendien ten goede aan de kwaliteit van werk.’ Kortom, samen optrekken voor een goed preventiebeleid loont. Dat is ‘uiteindelijk ook in het belang van een goed functionerende economie en arbeidsmarkt’.